Still working to recover. Please don't edit quite yet.

Αναρχοσυνδικαλισμός

From Anarchopedia
Revision as of 18:48, 3 August 2010 by 193.218.90.23 (Talk) (Οργανώσεις (Εξωτερικοί σύνδεσμοι))

Jump to: navigation, search

Template:Πρότυπο:Αναρχισμός

Αναρχοσυνδικαλιστική σημαία

Ο αναρχοσυνδικαλισμός είναι ρεύμα του συνδικαλισμού, που αναφέρεται στην οικονομική ένωση των εργατών με σκοπό αρχικά να υπερασπίσουν και να διευρύνουν τα δικαιώματά τους και στη συνέχεια να ανατρέψουν τον καπιταλισμό και την ατομική ιδιοκτησία, μέσω μιας επαναστατικής γενικής απεργίες. Τελικός στόχος είναι η εγκαθίδρυση του ελευθεριακού κομμουνισμού, μιας κοινωνίας οργανωμένης με συνδικαλιστική δομή που θα αυτοδιαχειρίζεται την παραγωγή και θα εξασφαλίζει τη διανομή στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του. Το πρόθεμα "αναρχο" στον αναρχοσυνδικαλισμό, προέρχεται από τη συμφωνία του αναρχοσυνδικαλισμό με τον αναρχισμό σε βασικά σημεία, όπως η άρνηση των κοινοβουλευτικών μέσων και του Κράτους. Ωστόσο, ο αναρχοσυνδικαλισμός δεν είναι σε καμία περίπτωση αναρχισμός, καθότι αρνείται κάθε ιδεολογική πάλη έξω από οικονομικά και κοινωνικά κριτήρια. Αρκετοι αναρχοσυνδικαλιστές συμφωνούν με την αναρχική ιδεολογία, όμως αυτό δεν είναι απαραίτητο για να είναι κάποιος αναρχοσυνδικαλιστής. Οι αναρχοσυνδικαλιστές βλέπουν τα εργατικά σωματεία ως τη μόνη δύναμη για επαναστατική κοινωνική αλλαγή, αρνούμενοι τα κόμματα και τις πολιτικές οργανώσεις, καθώς και την πολιτική πάλη, την οποία θεωρούν άχρηστη.

Βασικές αρχές

Οι βασικές αρχές του αναρχοσυνδικαλισμού είναι:

1. Εργατική αλληλεγγύη
2. Άμεση δράση
3. Γενική επαναστατική απεργία
4. Εργατική αυτοδιαχείριση

Εργατική αλληλεγγύη σημαίνει πως οι αναρχοσυνδικαλιστές πιστέυουν πως όλοι οι εργάτες, ανεξαρτήτως του φύλου, της εθνικής τους καταγωγής ή των ιδεολογικών και θρησκευτικών πεποιθήσεών τους, βρίσκονται σε κοινή θέση σε σχέση με τα αφεντικά τους. Επιπλέον, σημαίνει πως, εντός του καπιταλισμού, οποιαδήποτε κέρδη ή απώλειες κάποιων εργατών, θα επηρεάσουν τελικά όλους τους εργάτες. Επομένως, για να απελευθερωθούν, όλοι οι εργάτες πρέπει να υποστηρίξουν ο ένας τον άλλο στην ταξική τους μάχη.

Οι αναρχοσυνδικαλιστές πιστεύουν πως μόνο η άμεση δράση – δηλαδή, η δράση που επικεντρώνεται στην άμεση επίτευξη ενός οικονομικού στόχου, αντίθετα από την έμμεση δράση, όπως η εκλογή ενός εκπροσώπου σε κυβερνητική θέση – θα επιτρέψει στους εργαζόμενους να απελευθερωθούν.

Η αντροπή του καπιταλισμού για τους αναρχοσυνδικαλιστές θα έρθει μέσα από τη γενική επαναστατική απεργία, κατά τη διάρκεια της οποίας η παραγωγή θα σταματήσει και οι εργάτες θα καταλάβουν τους χώρους δουλειάς τους και θα τους διαχειριστούν χωρίς την παρουσία των εργοδοτών.

Επιπλέον οι αναρχοσυνδικαλιστές πιστεύουν πως οι εργατικές οργανώσεις – οι οργανώσεις που παλεύουν εναντίον του συστήματος των μισθών, οι οποίες, στην αναρχοσυνδικαλιστική θεωρία, θα σχηματίσουν τελικά την βάση της νέας κοινωνίας – θα πρέπει να είναι αυτοδιαχειριζόμενες. Δεν πρέπει να έχουν αφεντικά ή "επιχειρηματικούς αντιπροσώπους". Αντιθέτως, οι εργάτες θα έπρεπε να παίρνουν όλες τις αποφάσεις που επηρεάζουν τους ίδιους.

Ο Ρούντολφ Ρόκερ (Rudolf Rocker) ήταν μια από τις πιο δημοφιλείς φωνές στο αναρχοσυνδικαλιστικό κίνημα. Περιέγραψε μια θεωρία για την καταγωγή του κινήματος, τις επιδιώξεις του, και γιατί ήταν σημαντικό για το μέλλον του κινήματος στο φυλλάδιό του Αναρχοσυνδικαλισμός (Anarchosyndicalism) το 1938.

Ο Ρούντολφ Ρόκερ έγραψε στον Αναρχοσυνδικαλισμό:

"Τα πολιτικά δικαιώματα δεν πηγάζουν στα κοινοβούλια· μάλλον επιβάλλονται σ’αυτά απ’έξω. Και ακόμα και η νομοθετική ενεργοποίησή τους για πολύ καιρό δεν υπήρξε εγγύηση για την ασφάλειά τους. Δεν υπάρχουν επειδή γράφτηκαν νόμιμα σε ένα κομμάτι χαρτί, αλλά μόνο όταν έχουν γίνει η εκ των έσω αναπτυσσόμενη συνήθεια ενός λαού, και όταν κάθε προσπάθεια ζημίωσής τους θα συναντηθεί με την βίαιη αντίσταση του πληθυσμού"

Ο Χούμπερτ Λαγκαρντέλ έγραψεTemplate:πηγή πως ο Πιέρ-Ζοζέφ Προυντόν (Pierre-Joseph Proudhon) έθεσε τις θεμελιώδεις θεωρίες του αναρχοσυνδικαλισμού, μέσω της αποκήρυξής του καπιταλισμού και του κράτους, του χλευασμού της πολιτικής κυβέρνησης, της ιδέας του για ελεύθερες, αυτόνομες οικονομικά ομάδες, και της θέασης της πάλης, και όχι του πασιφισμού, ως τον πυρήνα της ανθρωπότητας.

Σε οικονομικό επίπεδο, σημαντικότερος θεωρητικός του αναρχοσυνδικαλισμού είναι ο ισπανός Ντιέγκο Αμπάντ ντε Σαντιγιάν, που μεταξύ άλλων εξέδωσε τα βιβλία "Η οικονομική οργάνωση της Επανάστασης", "Μετά την επανάσταση" και "Τακτικές και στρατηγικές: χθες, σήμερα και αύριο", όπου περιγράφεται το κολλεκτιβιστικό και κομμουνιστικό πρόγραμμα του αναρχοσυνδικαλισμού.

Ο Νόαμ Τσόμσκι ταυτίζεται με τις αντιλήψεις του αναρχοσυνδικαλισμούTemplate:πηγή.

Ιστορία/Οργανώσεις

Ο αναρχοσυνδικαλισμός υπήρξε το κυρίαρχο εργατικό αντικαπιταλιστικό ρεύμα στις αρχές του 20ού αιώνα, μέχρι να υπερκεραστεί από το λενινισμό μετά τη ρώσικη επανάσταση του 1917. Μεγαλύτερες αναρχοσυνδικαλιστικές οργανώσεις στην ιστορία υπήρξε η γαλλική CGT (Γενική Συνομοσπονδία Εργασίας) και η ισπανική CNT (Εθνική Συνομοσπονδία Εργασίας) με εκατοντάδες χιλιάδες μέλη. Η πρώτη πέρασε στα χέρια των σοσιαλιστών μετά το 1914, αντίθετα με τη CNT που έπαιξε πολύ ενεργό ρόλο στον αντιφασιστικό αγώνα κατά τον Ισπανικό Εμφύλιο. Κατά την περίοδο 1936-1937, το αναρχοσυνδικαλιστικό πρόγραμμα εφαρμόστηκε σε μεγάλο βαθμό στην βιομηχανική περιοχή της Καταλονίας (Βαρκελώνη) και στην αγροτική περιοχή της Αραγονίας, οι οποίες ελέγχονταν από την CNT.

Σήμερα τα μεγαλύτερα αναρχοσυνδικαλιστικά συνδικάτα στον κόσμο είναι η CGT στην Ισπανία με 80.000 μέλη, η SAC στη Σουηδία με 12.000 μέλη και η CNT στη Γαλλία με 8.000 μέλη. Άλλα αναρχοσυνδικαλιστικά συνδικάτα με αξιοσημείωτη δύναμη είναι η γερμανική FAU, η πολωνική CK-LA και η σιβηριανή SKT. Η ισπανική CNT εξακολουθεί να δραστηριοποιείται αλλά με εξαιρετικά μειωμένη δύναμη. Στην Ελλάδα υπάρχει η Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση (ΕΣΕ), που ιδρύθηκε το 2003. καθώς και η Συνδικαλιστική Κίνηση «Ροσινάντε», που εκδίδει την ομώνυμη εφημερίδα από το 2009.

Σε διεθνές επίπεδο δεν υπάρχει μια μεγάλη οργάνωση που να συγκεντρώνει αναρχοσυνδικαλιστικά συνδικάτα. Παλαιότερα υπήρχε η ΑΙΤ (Διεθνής Ένωση Εργατών), που σήμερα έχει ελάχιστη δύναμη. Το ίδιο ισχύει και για τους IWW (Βιομηχανικοί Εργάτες του Κόσμου), που υποστηρίζουν μια μορφή οργάνωσης κοντινή στον αναρχοσυνδικαλισμό. Πολλά από τα αναρχοσυνδικαλιστικά συνδικάτα που δεν ανήκουν σε καμία Διεθνή, ίδρυσαν το Μάιο του 2007 την CRN (Κόκκινος και Μαύρος Συντονισμός), που αποτελεί ένα δίκτυο αλληλεγγύης.

Αναρχισμός και αναρχοσυνδικαλισμός

Παρότι οι αναρχοσυνδικαλιστές έχουν κάνει ξεκάθαροTemplate:πηγή ότι δεν αποτελούν τμήμα του αναρχισμού, ορισμένες αναρχικές τάσεις επιμένουν να τον κριτικάρουν με βάση την αναρχική του καθαρότητα. Μερικοί Template:πηγή αναρχοκομμουνιστές ασκούν κριτικήTemplate:πηγή στον αναρχοσυνδικαλισμό ως ασυνεπή απέναντι στον αναρχισμό, καθώς θεωρούν πως τα εργατικά σωματεία τροφοδοτούνται εντός της αρχής του καπιταλισμού και επειδή είναι ιεραρχικά οργανωμένα. Μερικοί Template:πηγή πριμιτιβιστές συγγραφείς, ιδιαίτερα ο Bob Black, υποστηρίζουνTemplate:πηγή πως μια αναρχοσυνδικαλιστική επανάσταση θα αφήσει πίσω της κοινωνικά συστήματα που βρίσκουν καταπιεστικά (για παράδειγμα, την εργασία και τα εργατικά μέρη). Επίσης κάποιοι χρεώνουν στον αναρχοσυνδικαλισμό τη συμμετοχή των αναρχικών στην δημοκρατική κυβέρνηση κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου (1937), ενώ κριτική ασκείται και στη συμμετοχή των αναρχοσυνδικαλιστών στις διαπραγματεύσεις των συνδικάτων με το Κράτος και τους εργοδότες. Ο Feral Faun υποστηρίζει στο "Οι Αστικές Ρίζες του Αναρχοσυνδικαλισμού" ("Το κείμενο του Feral Faun σε μια μετάφραση στα ελληνικά") πως ο αναρχοσυνδικαλισμός είναι στην πραγματικότητα μια μη-αναρχική μορφή φιλελευθερισμού που, αυτόματα, υποστηρίζει τον καπιταλισμό.

Οργανώσεις (Εξωτερικοί σύνδεσμοι)

  • Συνδικαλιστική Κίνηση «Ροσινάντε» (ΡΟΣΙΝΑΝΤΕ) (Ελλάδα)
  • Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση (ΕΣΕ) (Ελλάδα)
  • Confederación General del Trabajo de España (CGT) (Ισπανία)
  • Confederación Nacional del Trabajo (CNT) (Ισπανία)
  • Sveriges Arbetares Centralorganisation (SAC) (Σουηδία)
  • Confédération nationale du travail (CNT-F) (Γαλλία)
  • Σιβηρική Ομοσπονδία Εργασίας (SKT)
  • Freie Arbeiterlnnen Union (FAU) (Γερμανία)
  • Workers' Solidarity Alliance (ΗΠΑ)
  • Βιομηχανικοί Εργάτες του Κόσμου - Industrial Workers of the World (IWW) (όχι σαφώς αναρχοσυνδικαλιστική: βλέπε παραπάνω)
  • Συμμαχία Αλληλεγγύης Εργατών - Workers Solidarity Federation (Βρετανία)
  • Διεθνής Σύνδεσμος Εργατών – International Workers Association (IWA-AIT)
  • IWW Retail Worker

Βιβλία

Βλέπε επίσης

γενική απεργία, συνδικαλισμός

Εξωτερικοί σύνδεσμοι


Κατηγορία:Αναρχισμός